الف ـ نیت و دوام آن:
قالَ الصّادِقُ ـ عَلَیْه الْسَّلامُ ـ : … فَاِنَّ مَنْ النّاسِ مَنْ یَتَعَلَّمَ الْقُرآنَ لِیُقالَ: فُلان قارِئٌ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَتَعَلَّمَهُ فَیَطْلُبُ مِنْهُ الصَّوْتَ؛ فَیُقالُ فُلانٌ حَسَنُ الصَّوتِ.
همانا برخی از مردم، قرآن را می آموزند تا گفته شود: فلانی قاری است! و بعضی از ایشان، قرآن را می آموزند و هدفشان صوت است، پس گفته می شود: فلانی خوش صداست!
قاَلَ رَسولُ الله ـ صَلَّی الله علیه و آله و سَلَّمْ ـ تَکَلَّمَ النّارُ یَوْمَ الْقِیمَةِ ثَلاثَهً: … وَ تَقولُ لِلْقارِئِ: یاَمَنْ تَزَیَّنَ لِلنّاسِ وَ بارِزِ اللهَ بِالْمَعاصی فَتَزْدَرَدَهُ.
آتش روز قیامت به قاری قرآن می گوید: ای کسی که برای مردم خود را آراستی و آشکارا معصیت خدا نمودی، پس او را در خود فرو می کشد.
ادامه مطلب ...